رمزنگاری با کلید عمومی چیست؟ (قسمت دوم)

محدودیت‌ها

از PKC می‌توان برای افزایش امنیت رایانه و تأیید صحت پیام استفاده کرد؛ اما PKC محدودیت‌هایی هم دارد. با توجه به عملیات پیچیده ریاضی دخیل در رمزگذاری و رمزگشایی، الگوریتم‌های نامتقارن زمانی که مجبور به پرداختن به حجم زیادی از داده‌ها شوند ممکن است بسیار کند عمل کنند. این نوع رمزنگاری همچنین به شدت به این فرض بستگی دارد که کلید خصوصی مخفی باقی بماند. اگر یک کلید خصوصی به طور تصادفی به اشتراک گذاشته شود یا افشا شود، امنیت همه پیام هایی که با کلید عمومی مربوطه رمزگذاری شده‌اند به خطر می‌افتد. همچنین ممکن است کاربران به طور تصادفی کلیدهای خصوصی خود را گم کنند که در این صورت دسترسی به داده‌های رمزگذاری‌شده برای آنها غیر‌ممکن می‌شود.

کاربردهای رمزنگاری با کلید عمومی

این نوع رمزنگاری توسط بسیاری از سیستم های کامپیوتری مدرن برای تامین امنیت اطلاعات حساس استفاده می شود. برای مثال، ایمیل ها را می توان با استفاده از تکنیک‌های رمزنگاری کلید عمومی رمزگذاری کرد تا محتویات آنها محرمانه بماند.

پروتکل لایه سوکت های امن (SSL) که اتصالات ایمن به وب سایت ها را ممکن می کند نیز از رمزنگاری نامتقارن نیز استفاده می کند. سیستم‌های PKC حتی به‌عنوان وسیله‌ای برای ارائه یک محیط رای‌گیری الکترونیکی امن بررسی کرده‌اند که به طور بالقوه به رای‌دهندگان اجازه می‌دهد از رایانه‌های خانگی خود در انتخابات شرکت کنند.

PKC همچنین حضور برجسته‌ای در فناوری بلاک چین و ارزهای دیجیتال دارد. هنگامی که یک کیف پول رمزنگاری جدید راه اندازی می شود، یک جفت کلید (کلیدهای عمومی و خصوصی) تولید می شود. آدرس کیف پول با استفاده از کلید عمومی ایجاد می‌شود و می‌توان آن را به‌طور امن با دیگران به اشتراک گذاشت. از سوی دیگر، کلید خصوصی برای ایجاد امضای دیجیتال و تأیید تراکنش ها استفاده می شود و بنابراین باید مخفی نگه داشته شود.

هنگامی که تراکنش با تأیید هش موجود در امضای دیجیتال تأیید شد، آن تراکنش می تواند به دفتر کل بلاک چین اضافه شود. این سیستم تأیید امضای دیجیتال تضمین می کند که تنها شخصی که کلید خصوصی مرتبط با کیف پول ارز دیجیتال مربوطه را دارد می تواند وجوه را جابجا کند.

لازم به ذکر است که رمزنگاری نامتقارن مورد استفاده در برنامه های ارزهای دیجیتال با مواردی که برای اهداف امنیتی رایانه‌ای استفاده می‌شوند تفاوت دارد. برای مثال، بیت‌کوین و اتریوم از الگوریتم خاصی برای تأیید تراکنش‌ها استفاده می‌کنند. این الگوریتم به نام الگوریتم امضای دیجیتال منحنی بیضوی (ECDSA) شناخته می‌شود. ECDSA نیز بدون استفاده از رمزنگاری امضاهای دیجیتال ایجاد می‌کند. این بدان معناست که بلاک چین برخلاف بسیاری که باور دارند، نیازی به رمزنگاری ندارد.

جمع‌بندی

از امنیت رایانه‌ای گرفته تا تأیید تراکنش‌های ارزهای دیجیتال، رمزنگاری با کلید عمومی نقش مهمی در تأمین امنیت سیستم‌های دیجیتالی مدرن دارد. با استفاده از جفت کلیدهای عمومی و خصوصی، الگوریتم‌های رمزنگاری نامتقارن نگرانی‌های امنیتی اساسی ناشی از رمزهای متقارن را حل می‌کنند. PKC سال‌هاست که مورد استفاده قرار می‌گیرد؛ اما به ویژه در فضای بلاک چین و ارزهای دیجیتال، مرتبا استفاده‌ها و کاربردهای جدیدی برای آن توسعه می‌یابند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *