استیبل‌کوین (ارزهای دیجیتال پایدار) به دارایی‌های دیجیتالی می‌گویند که برای به حداقل رساندن نوسانات قیمتی طراحی شده‌اند. برخلاف ارزش سایر ارزهای دیجیتال که ممکن است نوسانات زیادی داشته باشد، استیبلکوینها به دارایی خاص یا گروهی از دارایی‌ها متصل می‌شوند در نتیجه قیمت نسبتاً ثابتی خواهند داشت. لذا برخی بر این باورند که ارزهای پایدار ظرفیت ایجاد تحول بزرگی را در سیستم‌های مالی جهانی دارند. در حال حاضر استیبلکوینهای مختلفی وجود دارند که هر کدام مزایا و معایب خاص خودشان را دارند.
انواع ارزهای دیجیتال پایدار کدامند؟
- محبوب‌ترین نوع استیبل‌کوین، ارز پایدار با پشتوانه دلار آمریکا (USD) است که با دلارهای ذخیره شده پشتیبانی می‌شود.
- رمزارزهای دارای پشتوانه دارایی، که با دارایی‌های واقعی نظیر طلا یا نقره پشتیبانی می‌شوند.
- استیبلکوینهای دارای پشتوانه دارایی رمزنگاری شده که با سایر ارزهای دیجیتال پشتیبانی می‌شوند.
- استیبلکوینهای الگوریتمی که با ارز فیات یا ارز دیجیتالی پشتیبانی نمی‌شوند؛ بلکه از الگوریتم‌هایی برای حفظ پیوندشان با دارایی خاصی نظیر دلار آمریکا استفاده می‌کنند.
مزایا و معایب استیبلکوینها
- نوسانات این ارزها کمتر از سایر ارزهای دیجیتال است؛ یعنی با سرمایه‌گذاری در آن‌ها احتمال نوسانات ناگهانی ارزش سرمایه‌تان کمتر خواهد بود. لذا چنانچه در پی ثبات و بازده قابل پیش‌بینی هستید، این رمزارزها می‌توانند گزینه مناسبی باشند.
- با توجه به این‌که ارزهای پایدار به‌عنوان نوعی پرداخت طراحی شده‌اند، از آن‌ها می‌توانیم برای خرید کالاها و خدمات واقعی استفاده کنیم. این ویژگی باعث می‌شود که آن‌ها از برخی ارزهای دیجیتال کاربردی‌تر باشند.
- باید توجه کنید که این رمزارزها نوپا هستند و هنوز امتحانشان را به‌طور کامل پس نداده‌اند؛ در نتیجه موفقیت بسیاری از آن‌ها هنوز واقعاً اثبات نشده است.
- با این‌که استیبلکوینها طوری طراحی شده‌اند که از رمزارزهای پایه نوسان کمتری داشته باشند، اما ارزششان همچنان می‌تواند دچار نوسانات ناگهانی شود. لذا مهم است که قبل از سرمایه‌گذاری در آن‌ها درباره‌شان تحقیق کنید.
- ممکن است بهترین بازدهی را نداشته باشند؛ یعنی چنانچه سرمایه‌گذاران در پی سرمایه‌گذاری پربازدهی باشند، نمی‌توانند بر روی این ارزهای دیجیتال حساب ویژه‌ای باز کنند.
دیدگاهتان را بنویسید